Przeprosiny

Sory, że tak długo nie dodaję scenariuszy, ale na wakacje wyjechałam za granicę i nie wzięłam ze sobą scenariuszy, które już napisałam wcześniej. Jak wrócę do domu to zabiorę się za przepisywanie 19 scenariusza, obiecuję :)

i 18

Oto następny scenariusz.  Sory, że tak długo musieliście czekać :( Ale już jest :)
Korytarz
A, P,Al: [wchodzą]
A:Trudy!

Gabinet Victora
T: [kładzie coś na biurku,  wychodzi]
N,F: [wychodzą z kryjówek, wychodzą z gabinetu Victora]

Korytarz
A: Widziałaś Ninę i Fabiana? Nigdzie ich nie ma.
N: Tu jesteśmy!
N,F: [ schodzą na dół]
F: Zapomniałem książki!
T: Dobrze! Idźcie już na lekcje!
N,F,A,P,Al: [wychodzą]

Przed Domem Anubisa

P: Skąd masz tą książkę?

F: Znalazłem ją w bibliotece, ale Victor ją zabrał. Trudy prawie nas znalazła w jego gabinecie. Mieliśmy szczęście, że przyszliście. Teraz chodźmy na lekcje, a po szkole przetłumaczymy.

W: Ok! Sibuna!

F: Sibuna!

Szkoła,korytarz

Jo: Nie zauważyłaś, że od kiedy Mara powiedziała nam, że Jerome nie powiedział jej czemu ją okłamał jest trochę dziwna.

P: Po prostu czyta książkę.

Jo: Rzadko czyta na przerwie. Zwykle po szkole.

P: Nie wiem co jej jest. Może spytamy Amber. W końcu była jej przyjaciółką.

Jo: Ok! Chodźmy!

Jo,P: [podchodzą do Amber]

P: Możemy pogadać?

A: Ok!

Jo,P,A: [odchodzą]

A: Co się stało?

Jo: Wiesz może dlaczego Mara zaczęła nagle czytać książki na przerwie?

A: A czemu mnie o to pytacie?

P: Bo byłaś jej przyjaciółką.

A: No tak! Wydaje mi się, że zdarzyło jej się coś o czym nie chce rozmawiać. Bo skoro czyta książkę to nikt jej nie będzie przeszkadzał. Spytajcie po prostu czy coś się stało to może powie.

P: Może?

A: Zależy co się stało. Nie wszystko by powiedziała. Ja już muszę iść. Pa!

Jo,P: Pa!

A: [odchodzi]

Jo,P: [podchodzą do Mary]

Jo: Hej Maro!

M: Hej! Może później pogadamy, bo chcę skończyć tą książkę.

P: Nie. Porozmawiamy teraz.

M: A coś się stało?

P: My pytamy o to samo ciebie.

M: U mnie wszystko ok.

Jo: Na pewno?

M: Tak! Jasne!

P: Jesteś pewna?

M: …tak!

Jo: Ok! To my nie będziemy ci już przeszkadzać. Do zobaczenia!

M: Pa! [czyta dalej]
Jo,P: [odchodzą]
P: Widać, że coś jej jest tylko co? 
Jo: No właśnie! 
(inna rozmowa)
A: Już jutro bal! Nie mogę się doczekać!... O nie! 
N: Co?
A: Nie mam pary na bal!
N: Nie martw się! Dużo osób idzie bez pary.
A: No tak! Ty też no nie? 
N: Ja?
A: Tak. 
N: Fabian mnie zaprosił. 
A: Co?! I co teraz?! Będę jako jedyna nie miała pary!
N: Przecież mówiłam ci, że dużo osób nie będzie miało pary.
A: Podaj przykład. 
N: Na przykład... Patricia i Alfie.
A: Skąd wiesz, że oni nie będą mieli pary?
N: Patricia nie znosi bali, a Alfie chce iść tylko z tobą. Czekaj! Alfie! Jego możesz zaprosić na bal!
A: O nie! Nigdy w życiu! 
N: To nie narzekaj, że nikt nie chce iść z tobą na bal.
A: Ja nie narzekam tylko mówię, że nie mam pary na bal. [słyszy dzwonek] Chodźmy już do klasy.
N: Ok.
N,A: [idą]

Pokój Niny i Amber
F: Przetłumaczylem już pierwszy składnik. Jad węża. 
A: Ochyda!
N: A co z drugim? 
F: Już tłumaczę. [otwiera książkę, wyjmuje dwie kartki] PIORO. Chyba chodzi o pióro.  GOLEBIA. Pióro gołębia!
P: Następne słowo to chyba noga.
F: Noga PAJAKA. Noga pająka.
A: I Victor chce to wypić?! Musi mu na tym bardzo zależeć.
F: Rok temu pił jad węża.
A: Nie przypominaj mi o tym! To było okropne! A w ogóle teraz też zamierza wypić ten jad.
F: Ostatnie słowo nie będzie miało dwóch liter. LZY. Łzy.  ZLO. Łzy zlo.
N: Ale może też być zło lub coś innego.
P: Racja!
F: Ok! To zobaczę czy coś znajdę w bizbliotece lub w internecie.
W: Ok! Sibuna!
F: Sibuna!

Noc, pokój Alfiego i Jeroma
Al: [budzi się] Jestem głodny. [wstaje, wychodzi]

Korytarz
Al: [idzie]
TP: [schodzi na dół]
Al: [chowa się]
TP: [otwiera schowek w schodku] Nie ma!  Muszę znaleźć ten przepis. Znam tylko jeden składnik, łzy złota.

Przepis na Eliksir Życia

Zapomniałam Wam pokazać jak wyglądały znaki, które przepisał Fabian. Oto one:

Numer jeden siedem ;))

A oto następny scenariusz. Mam nadzieję, że się Wam spodoba. :)

Biuro Victora

V: Zapytałem co wy tu robicie?!

F: My…

N: Chcieliśmy pana o coś zapytać, ale zapomnieliśmy o co.

V: A dlaczego tutaj weszliście?

F: Bo myśleliśmy, że pan jest tutaj.

V: Wyjdźcie natychmiast!

N,F: [chcą wyjść]

V: Czekajcie! [wyjmuje dwie szczoteczki do zębów] Toalety mają błyszczeć! [daje im]

N,F: [biorą szczoteczki, wychodzą]

Korytarz

N: Udało ci się przepisać?

F: Nie mam dwóch znaków.

N: Pokaż.

F: [pokazuje]

N: Skąd mamy wiedzieć co oznaczają te znaki?

F: Może trzeba zapytać Sary?

N: Myślisz, że będzie to wiedziała?

F: Nie wiem, ale warto spróbować.

N: Kiedy wszyscy pójdą spać, pójdę na strych. Może uda mi się ją przywołać.

F: Ok! Sibuna!

N: Sibuna!

Przed pokojami dziewczyn

N: [wychodzi ze swojego pokoju, idzie w stronę strychu, słyszy kroki, chowa się, szeptem] Nikogo nie ma. Dziwne. [wychodzi z kryjówki, znów słyszy kroki, chowa się]

TP: [otwiera drzwi prowadzące do strychu]

N: [potyka się]

TP: [podchodzi do kryjówki Niny]

My(Mysz): [przebiega]

TP: To tylko mysz! [wchodzi na strych]

N: [wraca do pokoju]

Szkoła, korytarz

F: I co? Wiedziała?

N: Nie byłam na strychu.

A: Czemu?

N: Ktoś tam był. Prawie mnie zobaczył.

P: Wiesz może kto to był?

N: Nie, ale miał znajomy głos.

A: Myślisz, że to Victor?

N: Nie. Jego głos bym poznała. Ten ktoś na pewno nie był z Domu Anubisa.

Al: Jeśli nie jest z domu to jak wszedł?

N: Nie wiem.

P: Rok temu widziałam Rufusa w domu. I jestem pewna, że mi się nie przewidziało.

F: Może istnieje wejście do domu, o którym nie wiemy.

N: Trzeba sprawdzić. I pójdę na strych kiedy nie będzie Victora w domu. Sibuna!

W: Sibuna!

(inna rozmowa)

M: [podchodzi do Jeroma] Powiesz mi wreszcie czemu okłamałeś mnie i Micka?

J: Ja… nie mam czasu! Muszę iść na lekcję!

M: Dzwonek jeszcze nie zadzwonił.

J: Ok. Chodź.

M,J: [wchodzą do klasy]

Klasa

M: Słucham. Dlaczego okłamałeś mnie i Micka?

J: Bo… podobasz mi się.

M: Ale… Co?! Podobam ci się?

J: Eee… tak. A teraz muszę iść. [wychodzi]

M: [wychodzi]

Sala historyczna

M: [wchodzi]

P,Jo: [podchodzą do niej]

P: I co? Powiedział ci?

M: … [patrzy na Jeroma] Nie.

Jo: Tak myślałam!

Na: [wchodzi] Proszę siadać! Lekcja się już zaczęła!

Szkoła, korytarz

F: Dziwne są te znaki. Muszę sprawdzić w bibliotece. [wychodzi]

Biblioteka

F: [wchodzi] Gdzie to może być? [bierze książkę, czyta] ,,Stare pisma”. Może tutaj. [siada przy stole, ogląda książkę] Tu coś jest! [czyta] Alfabet demotyczny. To są te same znaki!

V: [wchodzi] Co ty tu robisz?! Szybko na lekcję!

F: [wychodzi]

V: [zauważa książkę, czyta] Alfabet demotyczny. No tak! [bierze książkę]

Klasa

F: [wchodzi] Przepraszam. Byłem w bibliotece.

Na: Dobrze. Siadaj już.

F: [siada]

N: [szeptem] Szukałeś czegoś na temat tych znaków?

F: [szeptem] Tak. I znalazłem. [szuka książki w torbie] Zostawiłem w bibliotece.

N: A był tam ktoś oprócz ciebie?

F: Tak. Victor.

N: O nie. I co teraz?

F: Sprawdzimy na przerwie czy jest tam jeszcze ta książka.

N: Ok. Sibuna.

F: Sibuna.

Przerwa, biblioteka

N,F: [wchodzą]

F: Zostawiłem ją na stole.

N: [podchodzi do stołu] Nie widzę jej nigdzie.

F: Może Victor odłożył ją na półkę. Sprawdźmy!

N,F: [szukają]

N: Nie ma!

F: Więc musimy wrócić do domu.

N: Ok. Chodźmy.

N,F: [wychodzą]

Przed Domem Anubisa

V: [wychodzi z domu]

N,F: [chowają się]

V: [wchodzi do samochodu, odjeżdża]

F: Teraz mamy szansę! Chodźmy!

N,F: [wchodzą do domu]

Korytarz

N,F: [idą na górę, wchodzą do gabinetu Victora]

Gabinet Victora

N: Widzę książkę! Czy to ta?

F: [patrzy] Tak! To ta! [bierze książkę]

N: Dobra! To chodźmy!

F: Czekaj! Przepiszę jeszcze te dwa znaki. [szuka kartki]

Korytarz

T: [wchodzi na górę]

Gabinet Victora

N: Trudy tu idzie! Schowajmy się! [wchodzi pod biurko]

F: [wchodzi do szafy]

T: [wchodzi] Włożę mu to do szafy. [chce otworzyć szafę]

I na koniec zdjęcie Niny z 3. sezonu:

nareszcie 16 :))

Okazało się, że ten wirus jeszcze jest w komputerze, więc nie mogłam wchodzić na komputer, ale na szczęście udało mi się wejść wczoraj i dzisiaj :)) Oto następny scenariusz:

Ranek, jadalnia

A: Już niedługo bal! Nie mogę się doczekać! Zaproszenia rozdane, ozdoby gotowe, przekąski zrobi Trudy. To chyba wszystko.

N: Jeszcze strój i para na bal.

A: Strój mam, a para na bal… zapomniałam!

N: Może ktoś cię zaprosi. To nie musi być osoba z domu.

A: Masz rację! [siada]

N: [ siada]

Korytarz

F: [wchodzi]

V: [wchodzi do swojego gabinetu z jakąś kartką]

F: [idzie za nim, podsłuchuje]

Gabinet Victora

V: Nareszcie Corbier! Mam przepis na eliksir życia! Wystarczy go tylko rozszyfrować i wieczne życie będzie moje! Będę żył wiecznie!

Korytarz

F: [biegnie do jadalni]

Jadalnia

F: [wchodzi]

N: Hej Fabian!

F: Zebranie Sibuny na pierwszej przerwie w lesie.

N: Ok.

Szkoła, sala komputerowa

Mi: … i widziałem Statuę Wolności… Maro. Czy ty mnie słuchasz?

M: Przepraszam! Myślałam tylko dlaczego Jerome nas okłamał.

Mi: To jest Jerome. On taki jest.

M: Ale po co mówił nam, że ze sobą zerwaliśmy. On przecież zawsze ma jakiś powód.

Mi: To trochę dziwne, ale on już taki jest.

M: Może opowiadaj dalej!

Mi: Ok.

Las, zebranie Sibuny

N: Victor ma przepis na eliksir życia?!

FF: Tak, ale musi jeszcze go rozszyfrować.

N: A jak go rozszyfruje?!

F: To musi znaleźć składniki. Możemy mu w tym przeszkodzić.

P: Fabian ma rację! Musimy tylko przepisać to co jest na kartce i przeszkodzić Victorowi w znalezieniu składników.

Al: To znaczy, że znów wkradamy się do jego biura?

N: Tak.

A: Błagam, tylko nie w nocy!

F: A czemu?

A: Muszę jakoś wyglądać.

P: Przestań z tym wyglądem! To jest przecież ważniejsze!

A: Nic nie jest ważniejsze od wyglądu!

P: Jesteś pewna? Bo ja słyszałam, że…

N: Przestańcie! Jak nie będzie Victora w jego biurze to pójdziemy. Ok?

W: Ok! Sibuna!

N: Sibuna!

Szkoła, korytarz

M: [podchodzi do Jeroma]

J: Hej!

M: Hej! Powiesz mi dlaczego okłamałeś mnie i Micka? Miałeś jakiś powód?

J: Mówiłem już, że was źle zrozumiałem!

M: W to nigdy nie uwierzę! Powiedz mi prawdę!

J: Sory, ale muszę już iść. [odchodzi]

M: Jerome! Czekaj! [biegnie za nim] Poczekaj! [dobiega do niego] Proszę! Powiedz mi dlaczego to zrobiłeś!

J: Może kiedy indziej. [odchodzi]

(inna rozmowa)

P: Po prostu odpuść go sobie!

Jo: Ale nie mogę!

P: Więc będziesz się za nim ciągle uganiać?

Jo: … Tak!

P: Posłuchaj! On…

M: [podchodzi] Hej dziewczyny! Nie uwierzycie! Jerome przyznał się, że miał jakiś powód, żeby okłamać mnie i Micka!

P: Jaki?

M: Tego nie chciał powiedzieć.

Jo: Gdyby powiedział to ja bym pomyślała, że to nie on.

P: Ja też. A co ci powiedział?

M: Powiedział ,, Może kiedy indziej.” I poszedł.

P: Założę się, że ci nie powie.

Jo: Ja też.

M: Gdyby powiedział to chyba bym zaniemówiła ze zdziwienia.

P: Właśnie! Maro, czy myślisz, że to normalne, że Joy ciągle chce chodzić z Fabianem chociaż on interesuje się Niną?

M: Ciągle chcesz z nim być?

Jo: Ty nie odpuściłaś sobie Micka.

M: To było coś zupełnie innego!

Jo: Wcale nie!

P: Przestańcie! Po prostu odpuść sobie Fabiana i już. Znajdź sobie innego chłopaka.

Jo: Niby kogo?

P: Na przykład… [zauważa jakiegoś chłopaka] jego!

Jo: On jest o dwa lata młodszy!

P: To może jego?

Jo: Jego?! Ty wiesz kto to jest?!

P: No tak! Przepraszam! Po prostu znajdź sobie kogoś! Muszę iść na lekcję. Pa!

M, Jo: Pa!

P: [odchodzi]

Salon

A: Kiedy Victor wyjdzie z tego biura?!

N: Przecież nie musimy tego teraz robić.

A: Ale jak nie zrobimy tego teraz to pewnie w nocy, a ja nie mogę tego robić w nocy, bo…

P: Tak! Wiemy! Musisz wyglądać świetnie!

A: No właśnie!

F: Victor nie wyjdzie tak naglę ze swojego biura bez powodu.

V: [wchodzi] Trudy! Muszę wyjść na jakiś czas i wrócę po 22.00. Przypilnuj, żeby wszyscy poszli spać.

T: Dobrze!

V: [wychodzi]

Al: A jednak wyszedł.

N: To chodźmy. [wychodzi]

F: [wychodzi]

A, Al, P: [chcą wyjść]

T: Gwiazdki! Pomóżcie mi, proszę.

A: My musimy już iść.

T: To zajmie chwilkę.

A, Al, P: [idą do Trudy]

Korytarz

N: Gdzie są inni?

F: Może ktoś ich zatrzymał. Chodźmy!

N,F: [idą do biura Victora]

Biuro Victora

N,F: [szukaj kartki]

N: Mam ją!

F: Ok. Przepisuję.

Korytarz

V: [wchodzi na górę]

Biuro Victora

N: Chyba ktoś idzie!

V: [wchodzi]

F: [chowa kartkę]

V: Co wy tu robicie?! 

I na koniec dodam zdjęcie Fabiana (dla seklesi):

Piętnaście :)

Nie wierzę, że tak szybko skończyłam. Chyba mam dzisiaj szczęście. A oto scenariusz 15:

Jadalnia, ranek

F: Hej! Jak się spało?

N: Dobrze.

F: Miałaś jakiś sen? No wiesz.

N: Nie.

F: To dobrze. [siada]

N: [siada]

Szkoła, korytarz

J: [podchodzi do Mary] Proszę, wybacz mi!

M: A czemu? Przecież mnie okłamałeś! Na szczęście Mick mi uwierzył.

J: Ja go po prostu źle zrozumiałem.

M: I mnie też?!

J: Tak.

M: Akurat! [odchodzi]

A: [podchodzi do Mary] Zaproszenia rozdane?

M: Tak.

A: Wszystkie?

M: Tak.

A: To świetnie. [odchodzi]

Klasa

A: Nina, zamówiłam ci już sukienkę na bal.

N: Naprawdę? Dziękuję ci bardzo!

A: Nie ma za co. Jak długo będzie trwało rozwiązywanie tego zadania?

N: Jakiego zadania?

A: Tego, którego będziemy rozwiązywać podczas balu.

N: Nie wiem. Zależy co to za zadanie. A czemu pytasz?

A: Nie chcę przegapić balu.

N: Nie musisz iść. W moim śnie Sarah mówiła, że mam iść ,,prawie sama”.

A: A co z Sibuną?

N: Pójdę z jedną osobą. Na przerwie wylosujemy z kim.

Na: [wchodzi] Zaczynamy lekcję! Proszę usiąść na miejsca!

Przerwa

N: Do tej miski włożyłam kartki z waszymi imionami. Teraz wylosuję z kim pójdę po Oko. [wyjmuje jedną kartkę, czyta] Patricia. Ja i Patricia pójdziemy, a wy będziecie nas kryli.

W: Ok! Sibuna!

N: Sibuna!

Strych

N: [wchodzi] Senkharo! Jesteś tu?

Se: [pojawia się] Czego chcesz?!

N: Co zrobiłaś moim przyjaciołom.

Se: Nic wielkiego. Tylko Znak Anubisa.

N: Co one robią?

Se: Wkrótce zobaczysz. [śmieje się, znika]

Pokój Niny i Amber

N:… a ona powiedziała ,, Wkrótce zobaczysz”, zaczęła się śmiać i znikła.

Al: Mogłaś się spodziewać, że ci nie powie.

Przed pokojami dziewczyn

J: [podchodzi do drzwi pokoju Niny i Amber, podsłuchuje]

Pokój Niny i Amber

N: Wiem, ale przynajmniej niedługo się dowiemy.

J: [wchodzi] Czemo się dowiecie?

N: Eee…

A: Nina mówiła, że niedługo dowiemy się kto wygra ,, X – Factor”. Uwielbiamy ten program.

J: A jak go oglądacie? Przecież nie macie telewizora.

A: Na laptopie.

J: Ok. Niech wam będzie. [wychodzi]

P: Dlaczego on ciągle się wtrąca  w nie swoje sprawy?!

J: [wchodzi] Macie iść na kolację i słyszałem! [wychodzi]

F: Ok. Chodźmy już.

W: [wychodzą]

Korytarz

V: Wybiła 10.00! Macie dokładnie 5 minut, a potem chcę usłyszeć jak upada ta szpilka! [upuszcza szpilkę] Nareszcie cisza. [wchodzi na górę, potyka się o pierwszy schodek] To jakiś żart? [przygląda się schodku] Dziwne. [otwiera go, znajduje kartkę] Przepis na eliksir życia.

Scenariusz numer 14 :))

Nareszcie udało mi się skończyć. :))

Szkoła, korytarz

P: [podbiega do Niny, Fabiana i Amber]

N: Hej Patricio! Co się stało?

P: Byłam w domu po zeszyt i weszłam do salonu. Przez okno zobaczyłam kogoś w Masce. Mówił, że będzie żył wiecznie.

F: Wiesz może kto to był?

P: Tak. Nie uwierzycie kto to.

A: Po prostu powiedz.

P: Rufus Zeno!

N,A,F: Co?!

N: Myślałam, że on umarł.

P: Ja też.

A: Czyli teraz mamy na głowię Senkharę, Victora i Rufusa?!

F: Niestety tak, ale oni nie wiedzą gdzie zacząć.  Nie licząc Senkhary oczywiście.

N: Ale Victor może wiedzieć gdzie szukać Oka Proroka.

P: To prawda.

N: Może do balu nie znajdzie Oka.

F: Miejmy nadzieję. Sibuna!

P,N,A: Sibuna!

Klasa

A: [podchodzi do Alfiego] Napisałeś już te zaproszenia?

Al.: Tak. [wyjmuje zaproszenia z plecaka] Tutaj. [daje je Amber]

A: [przegląda je] Nie jest źle.

Al.: To pójdziesz ze mną na bal?

A: Zapomnij. [odchodzi, podchodzi do Mary] Rozdasz zaproszenia na bal?

M: Nie mam czasu.

A: Świetnie! [daje jej zaproszenia] Jutro mają być wszystkie rozdane. [odchodzi]

P: Bardzo się przejmuje tym balem.

M: To widać.

Pokój Niny i Amber, zebranie Sibuny

N: A więc! Wymyśliłam, że podczas balu pójdziemy do piwnicy i rozwiążemy to zadanie.

A: To dlatego mówiłaś ,, może do balu nie znajdzie Oka”.

N: I jeszcze prawie wszyscy mamy te znaki. Tylko zostaliśmy ja i Alfie.

Al: Jakie znaki?

N: Pokażcie mu.

A,F,P: [podciągają rękawy]

Al: A właśnie. Miałem powiedzieć o tym wcześniej.

N: O czym ty mówisz Alfie?

Al: [podciąga rękaw] Chyba niedługo to będzie znak Sibuny.

N: Co?! O nie! Musimy się dowiedzieć co robią te znaki. Chyba, że…

F: Nie wierzę w to!

P: A co się stało, że masz znak?

Al: Co się stało?

F: Czy miałeś sen tak jak ja? Czy widziałeś Senkharę, która ci to zrobiła? Czy coś innego?

Al: Dostałem SMS’a, że mam przyjść do lasu. Potem przyszła Amber…

A: Co?!

Al: Daj mi skończyć. A więc! Przyszła Amber i podeszła do mnie. Miała czerwone oczy. Pomyślałem, że to kosmitka i zacząłem uciekać.

A: Ja kosmitką?!

P: Znasz go. Co innego by sobie pomyślał.

Al: Amber biegła za mną i miała dziwny głos. Potem potknąłem się, a ona złapała mnie za ramię i poczułem okropny ból.

A: Czyli podobnie jak ja.

M: [wchodzi] Macie zejść na dół. Zaraz kolacja. [wychodzi]

A, Al, P: [wychodzą]

F: Nino, poczekaj.

N: Co się stało?

F: Niedługo ten bal i chciałem zapytać…

N: Czy pójdę z tobą?

F: Tak.

N: No jasne!

F: To fajnie!

F,N: [wychodzą]

Przed pokojami chłopaków

Jo: Po prostu wejdę i zapytam go czy chce ze mną iść na bal. To nic trudnego.

F: [wychodzi ze swojego pokoju] Hej Joy!

Jo: Cześć Fabian! Chciałam cię o coś zapytać.

F: To pytaj.

Jo: Czy pójdziesz ze mną na bal?

F: Eeee…

Jo: Jeśli nie chcesz to nie ma sprawy.

F: Nie chodzi o to, że nie chcę tylko…

Jo: Co?!

F:… zaprosiłem już Ninę.

 Jo: Aaa… Ok! To ja idę do pokoju. Pa!

F: Pa!

Jo: [wychodzi

Korytarz

Jo: [wchodzi]

P: Coś się stało?

Jo: Nie.

P: Widzę, że coś się stało. Po prostu powiedz.

Jo: Fabian idzie z Niną na bal!

P: I co w tym złego?

Jo: To, że ja chciałam z nim iść!

P: Może sobie go po prostu odpuścisz. Znajdź sobie kogoś innego.

Jo: Ok! Nie będę się już nim przejmować!

P: Nareszcie! [wychodzi]

Jo: Albo spróbuję go zdobyć. [wychodzi]

Sen Niny

S: [pojawia się] Nie ufaj nikomu! Jeśli zaufasz złej osobie królowa znajdzie Maskę!

N: Ale komu mam nie ufać? Kto jest tą złą osobą?

S: Szukaj Oka prawie sama! Jeśli tego nie zrobisz możesz stracić Maskę!

N: Prawie sama?

S: Musisz kogoś ze sobą wziąć. Inaczej nie przeżyjesz.

i 13

W tygodniu mam trochę mniej czasu na pisanie, więc nie mogę dodawać codziennie nowych, ale postaram się jak najczęściej dodawać :) A teraz scenariusz 13

Łazienka

Se: [puszcza Patricię] I już mnie tak nie okłamuj, bo zobaczysz do czego jestem zdolna! [znika]

Jo, M,N,A: [wbiegają]

Jo: Co się stało?!

P:… Przewróciłam się.

M: Aha… to chodźmy już. [wychodzi]

Jo: [wychodzi]

P: To ona.

A: Kto?

P: Senkhara. Złapała mnie za ramię.

N: Pokaż miejsce, w które cię dotknęła.

P: [podciąga rękaw]

N: Znak Anubisa.

A: Czy kiedy złapała cię za ramię poczułaś straszny ból, którego nigdy nie czułaś?!

P: Tak. Skąd wiedziałaś?

A: Kiedy krzyknęłaś przypomniało mi się co się stało kiedy poszłam do Sali historycznej.

N: Co się stało?

A: Weszłam i zamknęłam drzwi, a wtedy z kryjówki wyszedł Fabian.

N: Fabian?

A: Tak. Najpierw myślałam, że to żart Alfiego, ale potem Fabian zbliżył się do mnie i miał czerwone oczy. Złapał mnie za ramię. Potem poczułam ten straszny bół i usłyszałam śmiech Senkhary.

N: Czyli ona opętała Fabiana!

Korytarz

V: Wybiła 10.00! Macie dokładnie 5 minut, a potem chcę usłyszeć jak upada ta szpilka. [upuszcza szpilkę]

Łazienka

N: Musimy już iść.

N,P,A: [wychodzą]

Sen Niny

Se: Mam już wszystkich! Teraz na pewno znajdę Maskę Anubisa! [śmieje się]

N: Czemu opętałaś Fabiana?!

Se: Potrzebowałam go na chwilę.

N: A co zrobiłaś Patrici?!

Se: To była jej kara. [śmieje się, znika]

Ranek, jadalnia

Al: Jak tam z Marą?

J: Nie za dobrze. Wie, że Mick z nią nie zerwał, a Mick wie, że ona się nie cieszyła z jego wyjazdu.

Al: Czyli to była twoja sprawka!

J: I tak pewnie nie długo zerwą. A słyszałem, że przygotowujesz bal Halloweenowy.

A: [podchodzi do drzwi, podsłuchuje]

Al: Pomagam jej tylko po to, żeby poszła ze mną na bal!

A: [wchodzi] Co?!

Al: Eeee… Amber… Ja…

A: Nie pójdę z tobą na bal! Ale jak już zacząłeś robić zaproszenia to je skończ.

Al: Ale…

A: Żadne ,, ale”! [odchodzi]

J: Ale sobie załatwiłeś. [śmieje się]

Al: To nie jest śmieszne! [odchodzi]

Korytarz

F: [czeka na Ninę]

N: [schodzi na dół]

F: Hej Nino!

N: Ona ma już wszystkich!

F: Kto?

N: Senkhara! Znalazła już wszystkich, którzy pomogą jej szukać Maski!

F: Co?! Musimy się pospieszyć z szukaniem jej!

N: Ale na razie wiemy tylko gdzie znaleźć Oko Proroka.

F: Może to Oko nam pomoże?

N: Możliwe. I jeszcze coś. Patricia też ma ten znak.

F: Co?!

N: I Amber opowiedziała mi coś.

F: Co?

N: Eeee…

V: [schodzi na dół] Do szkoły!

N,F: [wychodzą]

Droga do szkoły

F: To co ci opowiedziała?

N: Ale kto?

F: Amber.

N: Eeee… Pamiętasz, żebyś po jakiś lekcjach w Sali historycznej spotkał Amber?

F: Nie.

N: A pamiętasz co było w tej książce?

F: To o Znaku Anubisa?

N: Tak. Amber powiedziała, że miałeś czerwone oczy i złapałeś ją ramię, a wtedy ona poczuła okropny ból.

F: Co?! Miałem tak samo kiedy Senkhara zrobiła mi znak w moim śnie.

N: Naprawdę? To dziwne.

F: A jeśli Amber też ma znak?!

N: Musimy sprawdzić!

F,N: [biegną do szkoły]

Szkoła, korytarz

F,N: [podbiegają do Amber]

A: Hej! Co jest? Wyglądacie jakbyście zobaczyli ducha.

N: Pokaż miejsce, w które cię dotknął Fabian wtedy w sali historycznej.

A: Ok. [podciąga rękaw]

N: Też masz znak!

A: Nie będę mogła założyć sukni na ramiączka!

F: To nie jest teraz twój największy problem!

A: To twoja wina!

F: Przecież nie wiedziałem co robię!

N: Przestańcie się kłócić! Musimy się teraz dowiedzieć co robią te znaki. Chyba, że już uwierzyłeś w to co tam napisali.

F: To nie możliwe. Chodźmy już do sali, bo zaraz zacznie się lekcja.

F,N,A: [idą]

Klasa

A: Nie wierzę, że już za tydzień bal Halloweenowy!

N: Myślisz, że się ze wszystkim wyrobisz?

A: Mam nadzieję. Ale niestety muszę znaleźć sobie nową sukienkę!

F: To nie jest wina Fabiana. Senkhara go opętała i nie wiedział co robi.

A: Czyli przez jakąś głupiś królową muszę znaleźć sobie nową sukienkę?!

N: Ciszej. Cała szkołą nie musi o tym wiedzieć.

Na: [wchodzi]

N: Dobra. Potem pogadamy. [siada]

Przed Domem Anubisa

TP(Tajemnicza postać): Znajdę Maskę Anubisa! Nikt mnie nie powstrzyma!

P: [patrzy przez okno, zauważa postać]

TP: Będę żył wiecznie! [zdejmuje maskę]

P: Nie możliwe!

Jak chcecie mogę pod każdym scenariuszem dodawać zdjęcia uczniów lub par. Jeśli chcecie to napiszcie w komentarzu kogo mam dodać najpierw.

I moja ulubiona liczba 12 :3

Udało mi się dziś skończyć ten scenariusz. Mam nadzieję, że się Wam spodoba.

Sen Patrici

P: Czego ode mnie chcesz?!

Se: Żebyś poszukała dla mnie Oka Proroka!

P: Ni… A gdzie mam zacząć?

Se: W gabinecie Roberta Frobishera – Smytha. Za jego obrazem jest przycisk, który otwiera przejście. W środku jest korytarz, a w nim jedno zadanie.

P: Zrobię to zadanie! I przyniosę ci Oko Proroka!

Se: Bardzo dobrze postąpiłaś. [znika]

P: Szkoda tylko, że skłamałam.

Ranek, jadalnia

N: I naprawdę ci to wszystko powiedziała?

P: Tak. Wszystko.

Al: A jednak nie jest taka mądra.

F: Może lepiej chodźmy już do szkoły, bo się spóźnimy.

W: Ok. [wychodzą]

Se: [pojawia się] Ale nie jestem taka głupia. [śmieje się, znika]

Szkoła, korytarz

J: [podchodzi do Mary] Hej Maro! I jak tam z Mickiem?

M: Nie odzywa się do mnie i nie odbiera telefonu. Aż tak mnie znienawidził?

J: Widocznie tak. Może lepiej nie zawracaj sobie nim głowy.

M: Tak racja. Muszę już iść! Pa!

J: Ale dokąd?

M: Nie mogłam wejść na pocztę w moim laptopie, więc muszę to zrobić tutaj.

J: Aha… Pa!

M: Pa!

Sala komputerowa

M: [wchodzi, siada przy komputerze, włącza go, sprawdza pocztę] Wiadomość od Micka? Wysłał ją kiedy przyjechał do Nowego Jorku! [czyta]

Droga Maro!

Jestem już w Nowym Jorku. Szkoda, że się nie pożegnaliśmy przed wyjazdem. Muszę Cię koniecznie zapytać dlaczego ze mną zerwałaś… Zerwałam?! To on zerwał ze mną! … i dlaczego tak się cieszyłaś z mojego wyjazdu? Czy aż tak mnie nie znosisz? Dlaczego?

Mick

Co?! Przecież Jerome mi powiedział, że… Jerome! [wyłącza komputer, wychodzi]

Szkoła, korytarz

M: [podchodzi do Jeroma]

J: Hej Maro! Co się stało?

M: Dlaczego mi powiedziałeś, że Mick ze mną zerwał?!

J: Miałem przekazać to tobie.

M: To czemu Mick mnie pyta dlaczego z nim zerwałam i czemu się tak cieszyłam z jego wyjazdu?!

J: Eeee…

M: No jasne! [odchodzi]

J: Maro! O nie!

Sala balowa

A:… koniecznie muszą być jakieś straszne przekąski i straszne dekoracje. Może nietoperze, pająki i … szkielety!

N: Amber.

A: Tak?

N: Czy ty nie za bardzo przejmujesz się tym balem?

A: Nie. Skąd. Po prostu muszę go dobrze przygotować. Jak chcesz możesz pomóc.

N: Chyba mam już za dużo na głowie. Sory!

A: Nie musisz przepraszać! Znajdzie się ktoś kto mi pomoże. Mam nadzieję.

Al: [wchodzi]

A: No właśnie! Alfie mi pomoże!

Al: Co?!

A: No w przygotowaniu balu.

Al: Eeee…

A: [patrzy na niego morderczym wzrokiem]

Al: Oczywiście!

A: To super! [odchodzi]

N: Naprawdę chcesz jej pomagać?

Al: Nie, ale chcę z nią iść na bal.

N: Życzę powodzenia! [wychodzi]

A: [podchodzi do Alfiego] Ty zajmiesz się zaproszeniami. Tu masz kartki. [daje mu] A tu co masz napisać. Tylko proszę, proszę! Nie żartuj sobie z tego!

Al: Dobrze! [wychodzi]

Szkoła, korytarz

P: [podchodzi do Niny]

N: Hej Patricio!

P: Hej! Kiedy pójdziemy robić to zadanie?

N: Myślę, że na balu Halloweenowym.

P: Będzie taki bal?

N: Tak. Amber go organizuje.

P: Oczywiście. Ok! To na balu. Sibuna!

N: Sibuna!

Klasa

E: [podchodzi do Fabiana] Hej!

F: Cześć!

E: Kto to jest? [wskazuje na Patricię]

F: To Patricia. A co?

E: Jaka ona jest?

F: Spodobała ci się?!

E: Nie, ja tylko…

F: Nie wydaje mi się, żeby ci się podobała jak ją poznasz.

Na: [wchodzi] Usiądźcie już na miejsca!

Łazienka

P: [odkłada szczoteczkę do zębów] I już. [patrzy w lustro]

Se: [pojawia się w lustrze]

P: To znowu ty!

Se: Myślałam, że może nie będę musiała cię naznaczyć, ale niestety… [wychodzi z lustra]

P: [odsuwa się]

Se: … muszę to zrobić. [dotyka jej ramienia, śmieje się]

P: [krzyczy]

Dziś może jeszcze wejdę na komputer i może uda mi się napisać cały scenariusz 13 :))

Scenariusz nr. 11

Udało mi się jeszcze dzisiaj go dokończyć :D

Sen Niny

Se: Już mam połowę.

N: Ale czego?

Se: Osób, które pomogą mi szukać Maski.

N: Co?! O kim mówisz?!

Se: Później się dowiesz! [śmieje się, znika]

S: [pojawia się]

N: Saro! Pomóż mi! Które osoby pomogą jej szukać Maski?!

S: Nie wiem tego. Ale musisz być czujna! To mogą być osoby, których byś nigdy nie podejrzewała!

N: Czy to ktoś z Domu Anubisa?!

S: Myślę, że tak. I pamiętaj! Musisz szukać Oka Proroka zanim zrobią to inni! [znika]

Ranek, salon

P: Powiedziała ci kto to może być?

N: Nie. Ale mówiła, że to ktoś z domu.

F: Myślę, że to może być Jerome.

A: Albo Mara!

N: To bardzo możliwe.

J: [wchodzi] Hej!

Si: [patrzą na niego podejrzliwie]

J: Co? O co wam chodzi?

F: Nic.

J: Ok. [siada]

N: [szeptem] I jeszcze coś. Musimy szukać Oka Proroka zanim zrobią to osoby, które sobie ,,wybrała”. [patrzy na Jeroma]

Si: [szeptem] Ok. Sibuna!

N: [szeptem] Sibuna!

Przed Domem Anubisa

E: [wychodzi z taksówki] To tutaj będę mieszkał. [podchodzi do drzwi] Dziwny dom. [wchodzi]

Szkoła, klasa

Na: [wchodzi] Proszę siadać! Na początek przedstawię wam nowego ucznia. To Eddie Miller.

E: [wchodzi] Hej!

Na: Usiądź sobie gdzie chcesz.

E: [siada koło jakiegoś chłopaka]

Na: A więc zaczynamy lekcję.

Szkoła, korytarz

A: … i wtedy Rihanna… Nino! Czy ty mnie słuchasz?!

N: Tak, tak! Słucham.

A: Myślałaś o swoim śnie?

N: Tak. A dokładniej o tym gdzie może być ukryte Oko Proroka.

A: Może w tych korytarzach… lub w gabinecie!

N: Tak. To możliwe.

A: Dobra to opowiadam dalej! A więc Rihanna… Muszę iść!

N: Co?! Ale przecież miałaś mi opowiedzieć do końca!

A: Muszę iść! [odchodzi]

N: Ale Amber! Co się z nią stało?

Las

Al: [stoi]

A: [przychodzi]

A.: O hej Amber! To co? Chciałaś się ze mną umó1)ić?

A: [podchodzi do niego]

Al: Masz czerwone oczy. Czy to jakiś makijaż? Chyba, że jesteś… KOSMITKĄ!!!!! [ucieka]

A: [biegnie za nim]

Al: Zostaw mnie!

A: [głosem Senkhary] Zatrzymaj się!

Al: Nie! [potyka się]

A: Podchodzi do niego]

Al: Nieee!!!! Zostaw mnie!!!!!

A: [dotyka jego ramienia, śmieje się głosem Senkhary]

Al: [krzyczy]

Klasa

N: [wchodzi] O Fabian! [podbiega do niego]

Jo: [patrzy zazdrośnie] Dlaczego znowu się nią interesuje?!

F: Hej Nino!

N: Dziś Amber była jakaś dziwna. Opowiadała mi swój sen, a w połowie przerwała i powiedziała, że musi gdzieś iść i poszła sobie.

F: To raczej nie jest w jej stylu.

N: No właśnie! Dziwne!

A: [wchodzi]

N,F: [podchodzą do niej]

A: Hej! Co jest?

N: Gdzie byłaś?

A: Na przerwie.

N: Ale dokładniej.

A: Byłam z tobą, a potem…

N: Co potem?

A: Sama nie wiem.

N: Jak to nie wiesz?

A: Nie pamiętam. Wiem, że byłam w lesie, ale nie wiem jak się tam znalazłam.

N: Dziwne.

Na: [wchodzi] Proszę siadać! Lekcja się zaczęła!

Pokój Fabiana i Eddiego

E: [rozpakowuje walizki]

F: [wchodzi] Co ty robisz w moim pokoju?

E: Rozpakowuję walizki jak widać.

F: To ty tu będziesz mieszkał?

E: W końcu tu mam walizki. To oczywiste.

F: Ok. To ja jestem Fabian.

E: Ja Eddie. Już nauczycielka mnie przedstawiła.

F: No tak! Racja! Obejrzałeś już dom?

E: Nie, ale poznałem tego ,, bardzo miłego” Victora i jego wypchanego kruka. I wiem, że nie można wchodzić na strych i do piwnicy.

F: Tak. Zawsze to mówi na samym początku.

E: Zauważyłem.

Piwnica

Se: [pojawia się] Muszę znaleźć Oko Proroka! [wchodzi do gabinetu Roberta] Hmm… [przechodzi przez ścianę] Jest korytarz! Jeszcze jedna osoba, a Oko będzie moje! Wtedy nic mnie nie powstrzyma od znalezienia Maski! [śmieje się]