nareszcie 16 :))

Okazało się, że ten wirus jeszcze jest w komputerze, więc nie mogłam wchodzić na komputer, ale na szczęście udało mi się wejść wczoraj i dzisiaj :)) Oto następny scenariusz:

Ranek, jadalnia

A: Już niedługo bal! Nie mogę się doczekać! Zaproszenia rozdane, ozdoby gotowe, przekąski zrobi Trudy. To chyba wszystko.

N: Jeszcze strój i para na bal.

A: Strój mam, a para na bal… zapomniałam!

N: Może ktoś cię zaprosi. To nie musi być osoba z domu.

A: Masz rację! [siada]

N: [ siada]

Korytarz

F: [wchodzi]

V: [wchodzi do swojego gabinetu z jakąś kartką]

F: [idzie za nim, podsłuchuje]

Gabinet Victora

V: Nareszcie Corbier! Mam przepis na eliksir życia! Wystarczy go tylko rozszyfrować i wieczne życie będzie moje! Będę żył wiecznie!

Korytarz

F: [biegnie do jadalni]

Jadalnia

F: [wchodzi]

N: Hej Fabian!

F: Zebranie Sibuny na pierwszej przerwie w lesie.

N: Ok.

Szkoła, sala komputerowa

Mi: … i widziałem Statuę Wolności… Maro. Czy ty mnie słuchasz?

M: Przepraszam! Myślałam tylko dlaczego Jerome nas okłamał.

Mi: To jest Jerome. On taki jest.

M: Ale po co mówił nam, że ze sobą zerwaliśmy. On przecież zawsze ma jakiś powód.

Mi: To trochę dziwne, ale on już taki jest.

M: Może opowiadaj dalej!

Mi: Ok.

Las, zebranie Sibuny

N: Victor ma przepis na eliksir życia?!

FF: Tak, ale musi jeszcze go rozszyfrować.

N: A jak go rozszyfruje?!

F: To musi znaleźć składniki. Możemy mu w tym przeszkodzić.

P: Fabian ma rację! Musimy tylko przepisać to co jest na kartce i przeszkodzić Victorowi w znalezieniu składników.

Al: To znaczy, że znów wkradamy się do jego biura?

N: Tak.

A: Błagam, tylko nie w nocy!

F: A czemu?

A: Muszę jakoś wyglądać.

P: Przestań z tym wyglądem! To jest przecież ważniejsze!

A: Nic nie jest ważniejsze od wyglądu!

P: Jesteś pewna? Bo ja słyszałam, że…

N: Przestańcie! Jak nie będzie Victora w jego biurze to pójdziemy. Ok?

W: Ok! Sibuna!

N: Sibuna!

Szkoła, korytarz

M: [podchodzi do Jeroma]

J: Hej!

M: Hej! Powiesz mi dlaczego okłamałeś mnie i Micka? Miałeś jakiś powód?

J: Mówiłem już, że was źle zrozumiałem!

M: W to nigdy nie uwierzę! Powiedz mi prawdę!

J: Sory, ale muszę już iść. [odchodzi]

M: Jerome! Czekaj! [biegnie za nim] Poczekaj! [dobiega do niego] Proszę! Powiedz mi dlaczego to zrobiłeś!

J: Może kiedy indziej. [odchodzi]

(inna rozmowa)

P: Po prostu odpuść go sobie!

Jo: Ale nie mogę!

P: Więc będziesz się za nim ciągle uganiać?

Jo: … Tak!

P: Posłuchaj! On…

M: [podchodzi] Hej dziewczyny! Nie uwierzycie! Jerome przyznał się, że miał jakiś powód, żeby okłamać mnie i Micka!

P: Jaki?

M: Tego nie chciał powiedzieć.

Jo: Gdyby powiedział to ja bym pomyślała, że to nie on.

P: Ja też. A co ci powiedział?

M: Powiedział ,, Może kiedy indziej.” I poszedł.

P: Założę się, że ci nie powie.

Jo: Ja też.

M: Gdyby powiedział to chyba bym zaniemówiła ze zdziwienia.

P: Właśnie! Maro, czy myślisz, że to normalne, że Joy ciągle chce chodzić z Fabianem chociaż on interesuje się Niną?

M: Ciągle chcesz z nim być?

Jo: Ty nie odpuściłaś sobie Micka.

M: To było coś zupełnie innego!

Jo: Wcale nie!

P: Przestańcie! Po prostu odpuść sobie Fabiana i już. Znajdź sobie innego chłopaka.

Jo: Niby kogo?

P: Na przykład… [zauważa jakiegoś chłopaka] jego!

Jo: On jest o dwa lata młodszy!

P: To może jego?

Jo: Jego?! Ty wiesz kto to jest?!

P: No tak! Przepraszam! Po prostu znajdź sobie kogoś! Muszę iść na lekcję. Pa!

M, Jo: Pa!

P: [odchodzi]

Salon

A: Kiedy Victor wyjdzie z tego biura?!

N: Przecież nie musimy tego teraz robić.

A: Ale jak nie zrobimy tego teraz to pewnie w nocy, a ja nie mogę tego robić w nocy, bo…

P: Tak! Wiemy! Musisz wyglądać świetnie!

A: No właśnie!

F: Victor nie wyjdzie tak naglę ze swojego biura bez powodu.

V: [wchodzi] Trudy! Muszę wyjść na jakiś czas i wrócę po 22.00. Przypilnuj, żeby wszyscy poszli spać.

T: Dobrze!

V: [wychodzi]

Al: A jednak wyszedł.

N: To chodźmy. [wychodzi]

F: [wychodzi]

A, Al, P: [chcą wyjść]

T: Gwiazdki! Pomóżcie mi, proszę.

A: My musimy już iść.

T: To zajmie chwilkę.

A, Al, P: [idą do Trudy]

Korytarz

N: Gdzie są inni?

F: Może ktoś ich zatrzymał. Chodźmy!

N,F: [idą do biura Victora]

Biuro Victora

N,F: [szukaj kartki]

N: Mam ją!

F: Ok. Przepisuję.

Korytarz

V: [wchodzi na górę]

Biuro Victora

N: Chyba ktoś idzie!

V: [wchodzi]

F: [chowa kartkę]

V: Co wy tu robicie?! 

I na koniec dodam zdjęcie Fabiana (dla seklesi):